gigía , nf: cicia* Definizione genia de bonetedhu tundhu de pònnere in sa sedha de cúcuru; podet èssere duas genias de erba: gigia púdia (erba e frore = atandha, babaoi, papàile), e gigia de nostra Sennora (= sisia, concuda) Frasi est cun sa gigia in conca ◊ sos ómines si ndhe ant leadu sa gigia dae conca candho fit passendhe su mortu Terminologia scientifica bst.

«« Cerca di nuovo