costúma , nf, nm: costumu, custuma, custumu Definizione usàntzia de sa gente, maneras de fàere de unu pópulu chi durant in su tempus: nm. fintzes bestimentu Sinonimi e contrari contomànscia, impósitu, moda / coltúmene Frasi in sas bidhas nostras lu tenimus a costuma a dare su cómbidu a totu su bighinadu, a s'isposonzu de unu de sa famíllia ◊ de custu santu ammiraus sa fortalesa cristiana, sa puresa de is costumus Traduzioni Francese coutume Inglese usage Spagnolo costumbre (m), traje (m) Italiano costume, usanza, tradizióne Tedesco Tracht, Brauch.

«« Cerca di nuovo