carragóciu , nm: carrugóciu Definizione unu carru ammontau; genia de àndhia cun su níciu in su carru po ingòllere unu santu in crufessone; su carru de is mortos, genia de carru chi portant is mortos candho, narant a pentzamentu, custos essint a crufessone su note Sinonimi e contrari traca 2. Etimo spn. carricoche.

«« Cerca di nuovo