budhúrigu , nm Definizione genia de erba chi assimbígiat unu pagu a s'àpiu, ma toscosa e po cussu dhi narant puru erba de cogas, imbriaga molentis o feurra pudéscia, lau adhini / lòmpere a ccs., a ccn. che borricu a b. = a s'airada Sinonimi e contrari bidhuri*, búdharu, ferruju, gudhútulu, pisciaforru, pudimanu, údhuru 2. su maridu li est lómpidu che borricu a budhúrigu, chentza gràssia peruna, pensendhe a si atatare isse ebbia Terminologia scientifica rba, Conium maculatum Traduzioni Francese grande ciguë Inglese hemlock Spagnolo cicuta Italiano cicuta maggióre Tedesco gefleckter Schierling.

«« Cerca di nuovo