borrícu , nm: burricu, burrincu Definizione animale mannu, de sa matessi genia de su cuadhu, ma de carena meda prus pitica, giua a pilos prus curtzos, a origas mannas, unga totu a unu, de naturale unu pagu tostorrudu, pesau e domau po si ndhe serbire a trebballare, cicire a cuadhu, carrare cosa: arratza distinta su b. sardu, de carena pitica (prus che àteru in colore de castàngia, ma agiummai biancu in bentre), e mescamente cussa de s'ísula de S'Asinara, areste e de intina biancu deunudotu; nau a befa, chie no atuat a sa cosa, no pentzat, e tocat sèmpere a si dha nàrrere Sinonimi e contrari àinu, burràgliu, burriolu, cocinedhu, cocitu, cotzi, mobenti, poledhu, uncónchinu / pudhérigu Frasi burrincu dhu tenit a víssiu a mossiai ◊ tue ti ndhe riaias, isconculendhe che a su burricu! ◊ su burricu pistincat sa coa e is ogus po istesiai sa musca ◊ insèdhadi su borricu e fala a bidha! 2. tui e sa burrica de gomai… duas! Cognomi e Proverbi prb: a isciacuai sa conca a su burricu si nci perdit tempus e saboni Terminologia scientifica anar, anall, equus asinus Etimo spn. Traduzioni Francese bourrique, ânon, bourricot Inglese ass Spagnolo borrico Italiano somaro, asinèllo Tedesco Esel, kleiner Esel.

«« Cerca di nuovo