arruncàre , vrb Definizione iscúdere a su bruncu, portare a runcu, a murros, pònnere su bruncu (es. a súere); segare o fàere a orrugos, a runcos Sinonimi e contrari abboluire, abbruncai*, chelcire, irmurrare, irruncare, sbruncai / arrogai Frasi si arruncat dogni istante de tabbachera e bocat a tabbacare a sos àteros puru.

arruncàre 1 , vrb Definizione abbare unu pagu, betare pagu pagu de abba Sinonimi e contrari abbae, arrosiai, ifúndhere.

«« Cerca di nuovo