tenteàdu , pps, agt, nm Definitzione de tenteare; chi o chie est imbideau a fàere calecuna cosa, prus che àteru su male; s'inimigu, su demóniu chi cricat de cumbínchere s'àteru a fàere male Sinònimos e contràrios mentzitissu, tentea 2. podiat àere assumancu carchi fortilesa su tenteadu pro parare prus fronte a s'inimicu ◊ míseru su tenteau: ma no at a èssere isse su primu e ne s'úrtimu, si puru lu tenent 3. chi sa mama de sa difesa ti sarvet de su tenteadu! Tradutziones Frantzesu tentateur Ingresu tempter Ispagnolu tentador Italianu tentatóre Tedescu Versucher.

«« Torra a chircare