strupíu , nm: istrópiu* Definitzione
dannu o guastu a sa carena de dhi abbarrare a totu vida (nau prus che àteru po un'arremu de fora: bratzu, manu, camba, o àteru); fintzes animale o cristianu guastu a bisura de mostru
Sinònimos e contràrios
biseltru,
bisestradura,
guastu,
irvistu,
isémpiu,
strupímini
2.
sa mardi at fatu unu strupiu cun duas concas e is àterus procedhus sanus
Tradutziones
Frantzesu
déformation
Ingresu
crippling
Ispagnolu
lisiadura
Italianu
storpiatura
Tedescu
Verkrüppelung.
