bisestradúra , nf Definitzione su bisestrare; su dannu chi si faet bisestrandho; fintzes difetu, pecu Sinònimos e contràrios biseltru, irvistu, iscréntiu, isémpiu, istrópiu / pecu 3. una bisestradura l'amus totu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu défiguration, dégradation Ingresu defacement Ispagnolu afeamiento, deterioro Italianu deturpaménto Tedescu Verunstaltung.

«« Torra a chircare