rúta , nf: arruta,
irruta Definitzione
su orrúere, su calare a terra a cropu de cosa istrantagiada o posta in artu, fintzes su fàere male po no tènnere sa fortza o coràgiu de si ndh'istare, de padire, agguantare
Sinònimos e contràrios
arratroxa,
istrampada
Maneras de nàrrere
csn:
àerendhe sa ruta ei su tzurumbone, sa r. e sa trajinada = su dannu e su zúdigu, su dannu e sa befe, unu male subra de s'àteru; ruta de cadhu, de àinu = ruta, istrampada dae cadhu, dae subra s'àinu
Frases
onzi passu una ruta e onzi ruta un'órchidu ◊ a sa ruta at fertu su bruncu ◊ in su paris l'assurtit una ruta e si truncat una cossa ◊ ruta e recaida
2.
est mortu dae una ruta de cadhu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
chute,
écroulement
Ingresu
collapse
Ispagnolu
caída,
derrumbamiento
Italianu
caduta,
cròllo
Tedescu
Fall,
Sturz.
rúta 1 , nf: aruta Definitzione buidu in s'orroca / min. rutedha, rutichedha Sinònimos e contràrios gruta*, lutone 1, pèlcia, péntuma Frases est unu logu prenu de boscus e de rutas acantu unu si perdit, si no dhu connoscit bèni ◊ so intrau a pàmpalas a sa rutedha.