píntu , agt, pps, nm Definitzione chi est fatu a pintura (fintzes solu chi giughet colores diferentes, cacarru, chentriadu, pintuinu); de pintare; cosa pintada, sa figura pintada: su pintu pintu est sa parte méngius de una cosa (mescamente de papare) Sinònimos e contràrios pintadu, pintogadu / pintura Maneras de nàrrere csn: fàghere sos pintos, su pintu = fai cosa istentosa, de fai atentzioni meda; fai su pintu pintu = fàghere su bellu a cara, cun ccn., e nàrrerendhe male cun àtere; no poder bídere a unu mancu pintu = mancu in frigura, no lu poder bídere tichedhu; èssere lintu e pintu un'àteru = assemizàresi própiu meda; su bremmi p. = tilingrone de terra (es. sa gremedha = bremibintus) Frases su fizu est lintu e pintu su babbu ◊ sunt duos frades chi si assemizant pari pari, lintos e pintos ◊ bido sa bidha mia che pinta subra de s'ata de s'orizonte 2. su ritratu chi ànghelos ant pintu ◊ giughet sas alas pintas che arcu de chelu bellas ◊ in oxos si li est pinta s'amargura 3. ses che pintu divinu, rosa nobella! ◊ oe apo a deper fàere su pintu… no tèngio mancu filóngiu! Sambenados e Provèrbios smb: Pintu, Pintus Ètimu ltn. pinctus Tradutziones Frantzesu peint, peinture, tableau Ingresu painting, painted Ispagnolu pintado Italianu dipinto Tedescu gemalt, bemalt, Gemälde.

píntu 1 , nm Definitzione genia de greme chi ponet a su laore a erba (impreau po esca puru); in cobertantza, fintzes sa piscita Frases a sa tella dhi pòngiu unu pintu biu (G.Mura). Terminologia iscientìfica crp

«« Torra a chircare