istibbíre , vrb: stibbiri Definitzione istichire, pònnere cosa o gente a meda, a cracu, aintru de logu faendhondhe càbere cantu prus Sinònimos e contràrios indibbiri, stibbai* 2. su mundhu est istibbiu de traitoris de dogna arratza e manera (A.Cannas) Tradutziones Frantzesu entasser Ingresu to cram, to press Ispagnolu abarrotar Italianu pigiare, stipare Tedescu pressen.

«« Torra a chircare