irframmajàre , vrb Definitzione
bogare, fàere fràmula meda; coment'e pigare fogu, allúere, nau de persona, essire orrúbios in cara
Sinònimos e contràrios
flammiai,
irframmiare
2.
bidendhe cudhu zòvanu, a sa pitzinna si li fit irframmajaa sa cara e unu tochedhu li aiat demozau sa petorra (G.Brocca)
Tradutziones
Frantzesu
s'embraser
Ingresu
to glow,
to redden
Ispagnolu
llamear
Italianu
fiammeggiare
Tedescu
aufflammen,
brennen.
