cúca , nf Definitzione
tretu de sa conca a parte e àtera, a pitzu de is origas; su fossighedhu modhe chi portaus a costau de su concale de s'ogu; si narat fintzes de totu sa conca; donniuna de is duas intacas de su giuale a parte e àtera
Sinònimos e contràrios
cúcara,
mammórias,
meragna
Maneras de nàrrere
csn:
bòi a cucas artas = chi zughet su batile a murudhu e li setzit male su zuale; su soli tocat is cucas = pistidhit a conca; passai a c. furriada = zirare sa cara a un'àtera parte pro no saludare o bídere a ccn.
Frases
intendia unu murighíngiu fatu de pampas timendi chi mi ndi artziànt fintzas a cucas ◊ castiaidhu a su fronti e a is cucas: est lintu e pintu su babbu ◊ fiat un'ómini iscucau, ma cun d-una carrera de pius longus in sa cuca ◊ oi ti callentu is cucas a bussinadas!
Sambenados e Provèrbios
smb:
Cucca
Terminologia iscientìfica
crn
Ètimu
srdn.
Tradutziones
Frantzesu
tempe
Ingresu
temple
Ispagnolu
sien
Italianu
tèmpia
Tedescu
Schläfe.
cúca 1 , nf Definitzione erba de chentu nodos, coa de cadhu Sinònimos e contràrios síntzurru, survache Frases candho bi at de li dare un'iservada, isse no timet s'erva mustatzuda, ne molas de fenàile o de cuca Terminologia iscientìfica rba, Equisetum palustre.