còrra , nf Definitzione is corros (prus che àteru de is boes); tega pitica, modhe, de fae, de pisu e cosas deasi (ma fintzes de carrubba); gioga manna de mare, manigiada fintzes coment'e corru po sonare; su corgiolu de totu is animaledhos chi no portant ossu, es. tzintzigorru, cóciula e àteru); cullera de corru; s'areste de su trigu / ispina de c. = zenia de erba (Eryngium maritimum) Sinònimos e contràrios corradura, corramenta, corróina / corriciolu / bórnia, corredha / cogalzu / areste 1, listra 1 Maneras de nàrrere csn: subra sa corra chimbe sodhos! = asuba de is corrus cincu sodhus, sa ruta e su tzurumbone, sa birgonza, su zúdigu puru a prus de su dannu; c. de trigumoriscu = ispiga de moriscu; èssere a corra falada (nau de ccn,)= a chiza bassa, castiendi a terra po bregúngia Frases faghiat sogas cun sa pedhe crua e cuglieras de lidone e de corra 2. dae dogni alta rundha de Gennargentu sonamus sa corra pro ischidare sos Sardos ◊ sa note chi faghent su cógiu li ant a sonare sos caldarones in sa gianna, bi ant a èssere sas corras a duzinas! 3. in su pàtiu bi ant lassadu ossàmine de berveghe, corra de cocoi, pane abbaunzadu, ampullas bóidas e àteru 4. sa carrubba fait sa corra a us'e fasolu, ciata 5. in custu trigu che at corra meda Ètimu ltn. cornua Tradutziones Frantzesu cornes Ingresu horns Ispagnolu cuernos Italianu còrna Tedescu Hörner.

còrra 1 , nf Definitzione sa corroga / pane de c. = una creze de antunna Sinònimos e contràrios carroga, corbanca, corraga Terminologia iscientìfica pzn Ètimu srd.

«« Torra a chircare