cavaníle, cavaníli , nm Definitzione dannu chi faet su bestiàmene in is laores; fachile chi poniant a is cundennaos a morte; dannu mannu, cosa fata a bregúngia / pònnere o fàghere cavanile a unu = fai a bregúngia, a befa Sinònimos e contràrios aggràviu, befa, bergugna, dannu, desdoru, gutipéria, irfàmiu, napile 2. frearzu portat in cara unu cavanile nou 3. ite cavanile, sa domo a porchile mi as fatu! ◊ irrocat che pidore e s'inchietat chi est unu cavanile! ◊ ti faghet birgonza e cavanile a che bogare a babbu tou dae domo! ◊ ite cavanile, cussu at solu istudiadu a fagher male! ◊ a mamma su contone li ant brutau, cada note li ponent cavanile! Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu opprobre, injure Ingresu infamy Ispagnolu afrenta, injuria Italianu obbròbrio, infàmia, vitupério Tedescu Schande.

«« Torra a chircare