arruinàbi , nm: arruinali Definitzione su chi abbarrat de iscónciu, orrutu a terra, de òperas fatas in àteros tempos (es. nuraghe idorrutu) e fintzes muntones de pedra arregorta in is terras trebballadas; genia de terramíngiu bonu Sinònimos e contràrios masentziali, sciarrocu Frases in is arruinalis si agatat téula de sa chi umperànt a is tempus de Roma ◊ in s’arruinabi dhui at un'ischisórgiu 2. candu is muridinus funt medas acanta de pari si narat arruinabedhu, arruinaxu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu ruines Ingresu ruin Ispagnolu ruina Italianu rùdere Tedescu Überreste (pl.)

«« Torra a chircare