arruinàbi , nm: arruinali Definitzione
su chi abbarrat de iscónciu, orrutu a terra, de òperas fatas in àteros tempos (es. nuraghe idorrutu) e fintzes muntones de pedra arregorta in is terras trebballadas; genia de terramíngiu bonu
Sinònimos e contràrios
masentziali,
sciarrocu
Frases
in is arruinalis si agatat téula de sa chi umperànt a is tempus de Roma ◊ in s’arruinabi dhui at un'ischisórgiu
2.
candu is muridinus funt medas acanta de pari si narat arruinabedhu, arruinaxu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
ruines
Ingresu
ruin
Ispagnolu
ruina
Italianu
rùdere
Tedescu
Überreste (pl.)
