aconnórtu , nm: aconnostu, acunnoltu, acunnortu, acunortu, aggunortu, agunnortu Definitzione genia de illébiu de unu dispraxere; su papare chi is bighinos faent po sa domo chi dhue at unu mortu Sinònimos e contràrios acunnortadura, cufortu / imbórbida | ctr. agghégiu, isconnortu Maneras de nàrrere csn: tènnere aconnortu de una cosa = acunnortàresi, resèssere a irmentigare, a baliare su dispiaghere; fai vida de acunnortu = acuntentàresi de comente est fintzas istendhe male; fai is acunortus = dare sas passéntzias; ponnirisí de acunnortu = pigai coràgiu, pònnere de bona volontade Frases bae e chilca: sa zente, invece de acunoltu, chi addiritura so moltu betat cudhae sa boghe! ◊ andho a dare agunnortu a tzia Pasca 2. no ndi tengu aconnortu de èssiri aturada sentza de madiru miu! 3. scerada, cussa picioca est fendi vida de acunnortu cun cussus duus bècius in domu! ◊ at a èssi trabballosu a fai custu, ma mi pongu de acunnortu e provu Terminologia iscientìfica sntz Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu réconfort, consolation Ingresu comfort, consolation Ispagnolu consuelo, consolación Italianu confòrto, consolazióne Tedescu Trost, Tröstung.

«« Torra a chircare