abbítu , nm Definition su istare a s'andhetorra a unu logu o fatuvatu cun ccn.; su abbitare a unu logu, su dhue istare / pònnere a. in unu logu = andhare a istare Synonyms e antonyms abbitàntzia, abbitatzioni / abbitóriu Sentences narat sa paristória ch'in sas lontanas èpocas passadas fis abbitu de fadas ◊ cheres puru cudhos emigrados chi torrent prestu a s'abbitu insoro pro mezorare in sa terra nadia ◊ custos montes sunt abbitu de puzones e feras ◊ in una domo bàscia e mesu ruta faghet sempre s'abbitu e s'iscola custa mastra che santa in una gruta ◊ inie at postu su sacu ca bi faghet abbitu Etymon srd. Translations French domicile, demeure English domicile, residence Spanish frecuentación, morada Italian frequentazióne, dimòra German Verkehren, Aufenthalt.

àbbitu àbbidu

«« Search again