brúsciu , nm: (brú-sciu)
Definition
ómine chi faet fatúgios / èssiri b. = (fintzas) chi si averat su chi unu narat
Synonyms e antonyms
abbervadore,
brusceri,
brusciàrgiu,
cogu,
fatiàrgiu,
fatuzadore,
maghiàgliu,
mainàrgiu
Sentences
frastimus de brúscius mai ti calint! ◊ is bixinus nostus funt brúscius, sempri fendi matzinas
Translations
French
sorcier
English
wizard
Spanish
brujo
Italian
stregóne
German
Hexenmeister.
brúsciu 1 , nm Definition genia de tupighedha pitica, totu birde, cun is cambos chi parent fògias, puntudas, a ispina: faet unu pibionedhu orrúbiu (mela ’e frúschiu o meledha úrpina) Synonyms e antonyms buscadinu, frúschiu 1, lauspinosu, melaevrúschinu, piscialetu, rúschiu, spinadopis Scientific Terminology rbl.
brúsciu 2 brúciu