infinídu , agt, nm: infiniu Definitzione chi no est finiu, nau pruschetotu in su sensu de deasi mannu chi no si podet misurare; nau de is verbos, modu chi narat solu s'idea de su foedhu, ma chentza precisare de chie si est foedhandho e mancu de su tempus (in is propositziones dipendhentes, candho su sugetu est diferente de cussu de sa principale, s’inf. si podet fàere cun sa desinéntzia coment’e una forma personale: tzia Rosa lis aiat irfrancau un’istalliada de lardedhu a si lu rebbotarent ◊ ti ant bogadu un’iscusa pro no bi andhares ◊ tocat a bos'iscidareis!◊ invetzes de mi picarent a iscola mi mannavant a cuvile) Sinònimos e contràrios universu Frases isprondit in s'infiniu ogus de fua bisendi de biri àterus ogus (V.Pisanu)◊ sas istellas aiant già ricamadu s'infinidu de milli lughes giaras ◊ Ti ses fatu in pane e binu, Tue, Deus infinidu! 2. s'infiniu presente de is verbos essit in -are, -ere, -ire Tradutziones Frantzesu infini, infinitif Ingresu infinite Ispagnolu inacabado, infinito Italianu infinito Tedescu unendlich, Infinitiv.

«« Torra a chircare