iscrocàre 1 , vrb: iscrogare, scrogai Definitzione bogare de sa croga; segare, fortzare a tropu sa crughe de is crogas, segare s'ischina, fàere isfortzu tropu, istampare su corgiolu de s'ou (nau de is pudhighinos naschindho); nau cun tzacu, fàere impresse, cúrrere a fàere ccn. cosa Sinònimos e contràrios iderrigari, illumbai, illumbedhare, irrenare, isarrigai, iscrodocare, isderenare / illutonare / bisestrare, iscollare Frases dae minore soe iscrocada e no apo pótiu arritzare prus! ◊ arratza da balentia… za no si est mancu iscrocau! 2. sos puzonedhos ant iscrocau duas dies a oze ◊ sos ch'istóigas mentes si forrogant, sas lodes no isetes chi t'intreghent ca chin inzenzos su coro t'iscrogant! (P.Giudice Marras) 3. no pesses chi s'est iscrocau pro azudare a tibe! 4. custa fémina caminat topitopi, totu iscrogada! Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu éreinter Ingresu to exaust Ispagnolu derrengar, deslomarse Italianu slombare Tedescu kreuzlahm machen.

«« Torra a chircare