puntàdu , pps, agt: puntau Definitzione de puntare; nau de ccn., chi est imbideau a o in punna de calecuna cosa Sinònimos e contràrios inganatzidu, intensionau 2. est puntadu a sa bérgula: sa ua ti che collit, mih! ◊ cussu est zòvanu puntadu a fiza tua! ◊ fit puntadu che cane de cassa Tradutziones Frantzesu intentionné Ingresu dotted Ispagnolu decidido Italianu puntato Tedescu punktiert.

«« Torra a chircare