iscóntriu , nm: scóntriu Definitzione su iscontriare, su èssere a iscórriu, in disacórdiu; su èssere iscontriosu, de paga passiéntzia; istrobbu mannu, iscónciu, guastu, dannu Sinònimos e contràrios atapada, dannu, guastu, iscontriadura / certu, iscórriu 2. a betzesa babbai si fit fatu piús bàsciu e ancujadu, ma sempre pienu de pore e de iscóntriu no paliaiat mancu sos nebodes (P.Gaias) 3. ndhe ant tentu de iscóntrios sos bighinos: chie est essidu fora de pare, chie ch'est mortu…◊ aiat ischirriadu sa die ca fit siguru chi fit chena iscóntriu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu impatience, intolérance, divergence Ingresu intolerance, disagreement Ispagnolu intolerancia Italianu insofferènza, divergènza Tedescu Unduldsamkeit, Unstimmigkeit, Uneinigkeit.

«« Torra a chircare