crebadúra , nf: crepadura Definitzione su crebare; manera de fàere (de segare) una cosa coment'e cosa crepandho o chi si crepat; s'afilada chi abbarrat de su crepare; nau de sonu o de boghe, chi essit a fortza, a pelea, e s’intendhet coment'e de cosa chi si crepat Sinònimos e contràrios crebada, fibadura, scrafangiadura / ttrs. cribadura 2. de cussos cantantes bi ndhe at chi cantant a crebadura e no balent a nudha ◊ su pitzinnu est pranghindhe a crebadura ca sa mama l'at iscutu própiu pro no prànghere ◊ cussu triballu unu tempus si faghiat a crebadura: oe cun sas màchinas est prus discassosu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu lézarde, crevasse, fêlure Ingresu fissure Ispagnolu grieta Italianu crepatura Tedescu Riß.

«« Torra a chircare