rútu , pps, agt: arrutu, orrutu Definitzione de rúchere, rúere; chi est in terra; fintzes chi est arrimau malàidu Sinònimos e contràrios | ctr. ficadu, istantàrgiu, ritzu 2. cantu fit longu fit ladu, rutu a un'ala ◊ o bisos de sa mia gioventura, rutos a terra che fozas sicadas! ◊ in sas àrbures rutas totus bi faghent linna Ètimu ltn. rutus + ruptus Tradutziones Frantzesu tombé Ingresu collapsed Ispagnolu caído Italianu caduto Tedescu gefallen.

«« Torra a chircare