arài , vrb: arare, arari Definitzione mòvere o furriare unu pígiu de terra cun s'arau po dha semenare o prantare Maneras de nàrrere csn: arai a coa de margiani = fai muredhas, cradigas, arare a indróvigu lassendhe carchi crista chentza arada, comente s'aradu ch'essit chentza de leare terra; arai una primu borta sa terra lassada a cortura = brabatai; arai sa de duas bortas = torrai in manu; arai sa de tres bortas = retròciri; arai a sèmini = prenare; arai a ingruxadura = arare (una segundha borta) de rugadis; arai a faci = betare innantis su sèmene e arare apustis, carrarzare su sèmene arendhe etotu; arai una terra a trigu = po dhue semenare trigu Frases candu fia piciochedhu benestis a innòi po arai ◊ e candu mai eus biu un'arricu arendu?! ◊ ara sa terra, ca est de arare! ◊ tanno si araiat chin sos zuvos e si semenaiat a manos Terminologia iscientìfica mssr Ètimu ltn. arare Tradutziones Frantzesu labourer Ingresu to plough Ispagnolu labrar Italianu arare Tedescu pflügen.

«« Torra a chircare