màimmaru , nm: màlmaru, màlmuru, màmmaru, màrmaru, màrmori, màrmuri, màrmuru Definitzione genia de orroca de pedra carcària, pretziada meda, crara agiummai bianca a venas in colore de chinisu, colore de orrosa, birdes: si agatat in d-unos cantu logos (es. in Teulada est de m. su Monte Lapanu, in Orane su monte de Gonare)/ aturai de màrmuri = abbarrare sicu, trassidu, intendhindhe carchi cosa chi no s'ispetat Frases is arrocas innòi funt de màrmuri ◊ gighiat sa manu frita che màmmaru ◊ li ant fraigadu sa chéjia cun addainanti s'istàtua de màrmaru biancu ◊ ant iscritu sos lúmenes in d-una lastra de màlmaru Terminologia iscientìfica mnr Ètimu ltn. marmor Tradutziones Frantzesu marbre Ingresu marble Ispagnolu mármol Italianu marmo Tedescu Marmor.

«« Torra a chircare