arrancàre , vrb Definitzione arrèschere in logu o in cosas arrasposas, a punta o chi portant ispina; aungare, iscràfere po papíngiu Sinònimos e contràrios abbranchiare, arranculare, arrèghere, arrèschere, farrascare, scarrafiai | ctr. irrancare Frases mi est arrancadu cussu filuverru ispinosu e mi apo segadu sos pantalones ◊ dae tentu ca ti arrancat su rú 2. malu su gatu, mi fit arranchendhe! ◊ sos pitzinnos, apustis de una paja de istrumpas, che ghirabant arrancaos e ispilurtzios Ètimu ctl., spn. arrancar Tradutziones Frantzesu rester pris, s'accrocher Ingresu to entangle Ispagnolu enredarse, engancharse Italianu impigliare Tedescu sich verfangen.

inciassàre , vrb Definitzione pònnere o abbarrare istrintu in mesu de duas cosas coment'e istrecandho Sinònimos e contràrios aggafiare, incasciae 2. in sa ruta de su muru so restadu inciassadu tra duos cantones Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu rester pris, s'accrocher Ingresu to get entangled Ispagnolu enredarse, engancharse Italianu rimanére impigliato Tedescu verfangen bleiben.

«« Torra a chircare