strúnciu 1 , nm: istrónciu*, (strun-ci-u) Definitzione su strunciai, disalabai o dispretziai una fata, un'idea, una manera de fàere Sinònimos e contràrios bria, certu, frustatzada, istratallada, isvrúdhiu / cdh. riproa Frases ajaja e ajaju andant de acórdiu meda: no dhus apu bius mai fendisí unu strúnciu ◊ su mairu dha pigat a strúncius e a cérrius ◊ mairu e mullei funt sempri a mússius e a strúncius! Tradutziones Frantzesu blâme, désapprobation, réprimande Ingresu disapproval, scolding, blame Ispagnolu desaprobación, reproche, rapapolvo Italianu biàsimo, disapprovazióne, sgridata, rampógna Tedescu Tadel, Mißbilligung, Schelte, Verweis.

«« Torra a chircare