tzacadínu , agt: ciacarinu, tzacarinu Definitzione chi si tzacat, crepat, segat a cropu, chi tzàcurrat (nau de cosa de papare, chi faet unu pagu a tzàcurru); nau de persona, chi deretu si ofendhet, si primmat, chi si che artzat foedhandho / ferru tz. = chídrinu, atarzinu, chi si truncat po dh'atrotigare Sinònimos e contràrios abberiditu / àrridu, bídrinu, chídrinu, fracadinu, stocatzinu, tzacaditu / tzacarrosu | ctr. lentu Frases portu fustigalla tzacadina po allui su fogu ◊ custu est linnàmini chi no s'istruncat ma est tzacadinu, s'isperrat totu 2. gei ses tzacadina, no fait a ti nàrriri nudha! ◊ piciochedha tzacadina, prangiat po dónnia cositedha Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu fissile Ingresu cleavable Ispagnolu hendible Italianu fìssile, fendìbile Tedescu spaltbar.

«« Torra a chircare