domài , vrb: domare Definitzione abbituare un'animale a istare a manu de sa gente, prus che àteru po si ndhe serbire a trebballare, portare càrrigos, pònnere mente a unu cumandhu Sinònimos e contràrios addonnare, ammasedae, iscussare Frases no mi sèghero chi so dego s'istripile de Zudas, sa calabrina rude mala a domare! Ètimu ltn. domare Tradutziones Frantzesu dompter Ingresu to tame Ispagnolu domar Italianu domare Tedescu zähmen.

«« Torra a chircare