èdera , nf: edra, èdrela, èreda, èrede Definizione genia de matedu chi faet a cannàiles (coment’e a funes) e si ligat a forte a truncos e muros; a logos est sa sirba de su melone o àteru deasi Sinonimi e contrari candhelalzu, eda 1, èdola, èlere, èllera, eravera, folladedha, follaera / cdh. grédhula Frasi sa edra si allatzat a sas àrvures ◊ sa copertura de sa crésia in su monte est cucuzada de èrede 2. in su càmiu ant istérritu s'èdera de su melone etotu, a modhita, pro garrigare Etimo itl. édera.

«« Cerca di nuovo