martúciu , nm: marturtzu, martutzu Definizione martutzu de àcua o de arriu, genia de erba chi faet in mesu de s'abba de is errios, unu pagu a cambos crocaos, fines e tuvudos, curtzos, cun arraighinedhas in is nodos, fogighedhas piticas, de sabore forte, unu pagu àspidu, pitzigorosu: bona po insalada e errica de vitaminas A e C: una calidade (Lepidium sativum) dha prantant in ortu / àtera calidade de erba: martutzu aresti (Veronica anagallis-aquatica), martutzu de cuadhu = giúguru, tirgusa (Apium nodiflorum), martutzu grassu = zenia de erba chi faghet in s'abba, bona a meighina (Veronica beccabunga) Sinonimi e contrari acione, giúgiuru, grúspinu, íspini, lantutzu, martutzedhu, mastrutu, nartussu, óspinu Frasi anca passat s’arriu abarrat lau, martutzu e cannisoni ◊ sàntziat su martutzu a pillu de s'unda ◊ bivieiaus isceti addisigendu, ma diaici puru cresceiaus, totu a frotza de isparau, martutzu, lau, pira (Fr.Onnis) Cognomi e Proverbi smb: Martutzu, Martuzu, Mattutzu Terminologia scientifica rbz, Nasturtium officinale Etimo ltn. masturtium Traduzioni Francese cresson Inglese nasturtium Spagnolo berro Italiano nastùrzio, crescióne Tedesco Brunnenkresse.

«« Cerca di nuovo