marrúgiu, marrúju , nm Definizione marrúbiu biancu, genia de erba chi su bestiàmene no papat ma chi ponent a meighina puru e a fàere licore; àteras arratzas de marruju: m. burdu = Lycopus europaeus, m. ruju = marrúbiu spinosu (Marrubium alysson) Sinonimi e contrari alassucru, mamarruju, marrapiu*, marrófiu Frasi curàndhesi a marruju e a frazia, no cheriat mutire su dotore (Z.A.Cucca)◊ lu pianto a marruju de su chi gighet su fiore ruju Terminologia scientifica rba, rbc, Marrubium vulgare.

«« Cerca di nuovo