istòco , nm: istocu, stocu 1 Definizione genia de arma a punta, curtza, a bàtoro atzas (fut arma fintzes de is nuràgicos, ca dhue at brunzitos deosi): a genias est longa; in cobertantza, cosa chi si narat po atzitzare s'àteru Sinonimi e contrari istile, istilete, pugnale Frasi cudhos chi mi mostravant carinnu fudint a palas s'istocu punghendhe ◊ che fiat istupau currendho e su babbu aifatu cun d-unu chicaju de linna chi pariat un'istoco! 2. s'incontru de custos duos ómines incomintzesit cun sa sólita ischermàglia de suspos, de bàltzigas e de istocos Terminologia scientifica rms Etimo itl. Traduzioni Francese estoc Inglese rapier Spagnolo estoque Italiano stòcco Tedesco Stoßdegen.

«« Cerca di nuovo