fínicu , agt, nm: fínigu, fírigu Definizione chi est fine, ma nau prus che àteru de sa tisichesa, su male fínicu; iscassia o farta manna de alimentu e debbilesa Sinonimi e contrari fine 1, sutili / cadéliu, isténia 2. dhus bociant po no dhus lassai mòrriri a fínigus Etimo srd.

«« Cerca di nuovo