carriài , vrb: carriare, carricare, carridare, carrigai, carrigare, garriare Definizione pònnere sa cosa o su càrrigu, su pesu, in pitzu de su mezu o de chie dhu depet portare; betare is manos a pitzu, lòmpere a ccn. o a calecuna cosa cun idea de fàere male o fintzes trebballare; si narat fintzes de is sonnos malos chi benint a unu dormiu Sinonimi e contrari achidire, acodie, barriare / carrabbugliai, crazugai | ctr. irbarriare, scarrigai Modi di dire csn: carrigaisí s'istògumu = manigare tropu; carrigaisí apitzus = imbarrigaresiche subra; carrigai unu colori = fàgherelu prus cotu; mi ant carrigadu = mi apo bidu unu sonnu malu, mi est bénnidu s'ammuntadore Frasi in d-una noti de austu iat biu genti e genti in cadenas, óminis e féminas, carriendu che bestiàmini 2. sa genti est carrighendi: totus a una stupada ant fatu! ◊ bai a pigai su craboni prima de carrigai sa genti! 3. dh'at carriau su cani, su malloru, su sonnu, su fàmini, sa callentura Etimo ltn. carricare Traduzioni Francese charger Inglese to load Spagnolo cargar Italiano caricare Tedesco laden.

«« Cerca di nuovo