borrógliu , nm: borróilu, borróinu, borrólidu, borróliu, burrúinu, burrúliu Definizione est su múilu o corrighinu disisperau de su bestiàmene bulu, nau fintzes de gente mescamente po lamentu a tzérrios, po bentu puru Sinonimi e contrari borróschiu, burrighinu, raspu, corrúxinu, grida, orróulu Frasi in cussu giassu is mallorus iant marcau cosa cun is burrúlius 2. duas pisedhutzas in corrutu fint pranghendhe a borróilos ◊ borróilos de disisperu rugant sas percas de s'ànimu ◊ is ànimas malas s'intendhiant a borróinos e a gúgulos Etimo srd.

«« Cerca di nuovo