arràmene , nm: arràmini,
ràmene 1 Definizione
(a/c. no tenet pl.) genia de metallu, orrubiastu, elementu chímicu de símbulu Cu, númeru atómicu 29, pesu atómicu 63,57, manigiau meda po filu elétricu; istrégiu de arràmene / arrecoi s'arràmini = ingrujare su ràmine
Sinonimi e contrari
cdh. ramu
Frasi
s'iscussórgiu fiat in d-una pingiada de arràmini bèni sidhada
Cognomi e Proverbi
smb:
Aramini
Terminologia scientifica
mtl
Etimo
ltn.
aeramen, *aramen
Traduzioni
Francese
cuivre
Inglese
copper
Spagnolo
cobre
Italiano
rame
Tedesco
Kupfer.
