vendíta , nf: bindhita*, vennita, vindita Definitzione su chi unu faet issu etotu po si ndhe pagare de unu dannu, de un'ofesa o àteru male chi dhi ant fatu Sinònimos e contràrios mendhita, revesa, vangàntzia | ctr. pedronu Frases sa vendita no batit pentimentu, ma pena, dolu, lutu e abbandhonu ◊ pro no sighire vindita subra de vindita, in cussa malaita gherra de ódios, los perdonei.

«« Torra a chircare