tostài , vrb: tostare Definitzione fàere o essire tostau, de prus duresa; tirare, poderare tirada calecuna cosa de pàrrere tètera; nau de ccn., fàere su tostau, s'abbetiosu Sinònimos e contràrios abbadherigare / assare / istirai, tirai, tragai / aperrare, incalliri, ostinai | ctr. ammodhiae / abbambiai 1 Frases su límpidu si torrat a su furru a lu tostare ◊ chi bit isceti atziendi sa manu po dha iscudi si tostat illuegus ◊ si dhoi tostat de s'arrisu 2. su ferru chi at in tuju pro collana candho tostat li ch'intrat in sa vena ◊ candho bideint sos meres arrivendhe, sos canes tosteint sa cadena ◊ tiu Barore aiat ingaitzadu sa dente cun sa tenatza e si fit postu a tostare Ètimu srd.

«« Torra a chircare