tèrga , nf: aterga,
tzerga (sa t. = satèrga) Definitzione
capa de trigumoriscu, genia de fògia (upm) larga meda, longa e craca chi imbodhigat a tantos pígios s'ispiga de su moriscu; bestimentu chi is meres giaiant a is tzeracos in dies de festa o a sa fine de s'annu; genia de pane a corona, a chimbe o sete 'melas', chi si faet a Pasca po dhu donare
Sinònimos e contràrios
impanna,
palliatza
/
buata 1,
fòdera,
raga
Frases
a su moriscu si che li catzat sa terga pro lu irranare ◊ colliant sa terga assoliada a ndhe prenare sos sacones a su letu ◊ sa terga frisca si la mànigat su bestiàmine
Terminologia iscientìfica
rbr
Ètimu
ltn.
terga
Tradutziones
Frantzesu
bractée
Ingresu
corn bract
Ispagnolu
bráctea
Italianu
bràttea del granturco
Tedescu
Deckblatt des Welschkorns.
tèrga 1 , nf, nm: tergu Definitzione logu tuvudu, buidu, pruschetotu de orroca (ma fintzes su tretu de sa buca inue s'ingurtit); corgiolu de is alegúmenes (tega) e fintzes bobboi chi si papat sa lana: in cobertantza dhu narant fintzes de unu chi papat meda Sinònimos e contràrios fresone, garghile, pèlcia / ingullidorzu, irgunzu / teca / arna, lanasta 2. faghídebbos una siendha in sos chelos, inue sos ladros no bi andhant e sa terga no faghet dannu (M.Fara) Ètimu srd.