témus , bvrb: demus Definitzione amus a…, amus a dèpere… + vrb.: bvrb. de 1ˆ p. pl. chi s'impreat sèmpere po giare s'idea de unu tempus benidore o de una possibbilidade, cosa chi est dàbbile (che a su benidore etotu) Frases pro chi s'impintent, mai nos temus rèndhere! ◊ mi at nadu chi bi temus àere postu tropu pesu, su ndh'èssere rutu totu.
