tarabúciu, tarabútzu, tarabútzulu , nm: terabutzu, tiravúciu Definitzione abrutzu, erba chi faet a fundhu mannu: asuta portat is arraighinas grussas, coment'e a patata ma longhitas, a medas coment'e un'apicone, a matzu, bogat is fògias totus impare a oru de terra, longas e largas e coment'e a duas perras chi faent a canale e sèmpere prus istrintas fache a sa punta; in beranu bogat sa candhelita (iscaria), prus pagu de metro, e faet su frore: foras is arraighinas, s'àteru si sicat dónnia annu Sinònimos e contràrios abrúciu, afruza, cadilloni, iscareja, iscaria, prammutu, ulciareu / cdh. tarabúciulu, ttrs. tarabútzuru Terminologia iscientìfica rba, Asphodelus ramosus. Ètimu crsn.

«« Torra a chircare