abrúciu , nm, nf: abrutzu, aimutu, almuta, almutu, almutzu, alvutu, ammutu 1, arbúciu, arbussu, arbutu, arbutzu, arimutzu, ariputzu, armutu, arputzu, arvutu, arvutza, arvutzu, ebrutzu Definitzione genia de erba chi faet a fundhu mannu: asuta portat is arraighinas grussas, coment'e a patata ma longhitas, a medas coment'e a matzu, bogat is fògias totu impare a oru de terra, longas e largas e coment'e a duas perras chi faent a canale e sèmpere prus istrintas a cara a punta; in beranu bogat sa candhelita (iscaria o atzotu), prus pagu de metro, ue faet su frore Sinònimos e contràrios afruza, cadilloni, irbutu, iscareja, iscaria, prammutu, sarbutzu, tarabúciu, ulciareu Frases fit deretu che bandhela de ammutu, a petorras in fora e a cara che berre infuriadu ◊ fut crochendi in isterrimentu de abrúciu Terminologia iscientìfica rba, Asphodelus ramosus Ètimu ltn. albucium Tradutziones Frantzesu asphodèle Ingresu king's spear (asphodel) Ispagnolu asfódelo Italianu asfodèlo Tedescu Affodill.

«« Torra a chircare