tàpu , nm Definitzione orrugu de ortigu (o fintzes de àteru materiale) longhitu e tundhu e prus istrintu o fine a una parte, de intrare sidhiu in su tzugu de ampudhas o àteros istrègios deasi, ma fintzes css. cosa chi si ponet a tupare un'istampu, po no lassare o chi no lasset passare cosa; nau in cobertantza, fàula / min. tapixedhu / t. a corona = cafiolu, zenia de tapu de liàuna, cun sos oros a prigas pagu pagu dórchidos, de sighire a dòrchere a manera de si aggantzare afissu a sa buca de s'ampulla a parte de fora Sinònimos e contràrios tupone Maneras de nàrrere csn: su t. de su chervedhu = sedha de cúcuru; su t. de su buconi = itl. opèrcolo; circai is tapus apustis pérdidus is cuponis = chircare rimédiu candho su dannu est fatu, in debbadas Frases sa tambulana pro fàghere s'abbardente si tupat cun su tapu a sízigu ◊ apenas chi su tapu che l'illasco che cazosa lu faghet a bolare ◊ donamí unu tapu de ortigu po sa carrada! ◊ a santu Simoni su tapu dhi poni! (a su binu nou, ca at acabbau de budhiri) 2. no ti ponzas a tapu, ca inoghe depimus colare! ◊ ita, circas is tapus apustis chi as pérdiru is cuponis, eh?! ◊ si passat sa vida mali afrontendi totu is tapus e isperendi in sa fortuna! Tradutziones Frantzesu bouchon Ingresu stopper Ispagnolu tapón Italianu tappo, turàcciolo Tedescu Pfropfen.

«« Torra a chircare