stànti , nm: istante* Definitzione genia de frucàgiu chi si prantat ananti de su barracu po dhue apicare sa bértula e àteros trastos; fintzes parastàgiu a pònnere libbros o, fatu unu pagu diferente, po chistire istrégiu de coghina; parte de s'arau chi si fichit in sa dentale / su s. de sa genna = trempai Sinònimos e contràrios anta, antigoni, iltatu / fascellau, parastàgiu / istantalíciu, isteva 2. iscrafedhit su muru in s'oru de su stanti, in coxina: at a agatai una pingiada prena de marengus de òru! (F.Marcialis)

«« Torra a chircare