sportínu , nm: isportinu* Definitzione genia de istrégiu tundhu e ladu a duos pígios, apertu in mesu, fatu de crinu po pònnere s'olia mólia a dha prentzare; genia de istrégiu de apicare in conca cun brovendha a un'animale mannu Sinònimos e contràrios iscartinu / museta.

«« Torra a chircare